Περί συνέντευξης (των Μαθηματικών) στα Πρότυπα

Η διπλανή εικόνα μπορεί να φαίνεται υπερβολική, αλλά εκφράζει (πιστεύω) το συναίσθημα πολλών συναδέλφων μαθηματικών που είχαν το "θράσος" να κάνουν αίτηση για μετάθεση στα Πρότυπα Πειραματικά Σχολεία, χωρίς να έχουν μεταπτυχιακές σπουδές στη διδακτική. Τουλάχιστον, αυτό ήταν το δικό μου συναίσθημα βγαίνοντας από τη συνέντευξη, όπου αντιμετωπίστηκα σαν ένα σκουλήκι που δεν έχει λόγω ύπαρξης, ούτε δικαίωμα ανάπτυξης διδακτικών προσεγγίσεων. Ίδια συναισθήματα μου εξέφρασαν και μερικοί ακόμη φίλοι που δυσκολεύτηκαν να συγκρατήσουν τα γέλια και τα νεύρα τους.

Σε τι να πρωτοαναφερθώ; Στο ότι ξεκίνησε η συνέντευξη χωρίς να κάνω αυτοπαρουσίαση; Στο ότι με διέκοπταν συνέχεια (όχι όλοι είναι αλήθεια, ένας φέρθηκε ευγενέστατα και άψογα και τον ευχαριστώ ό,τι βαθμό και αν μου έβαλε) χωρίς να με αφήσουν να ολοκληρώσω τη διατύπωση της απάντησής μου; Στα υποτιμητικά σχόλια για την επιστημονική και διδακτική μου επάρκεια; 

Πρώτη ερώτηση: " Γιατί κύριε Μπουμπούλη παρότι είστε πολύ ψηλά στα αντικειμενικά κριτήρια (ήμουν τρίτος πανελλαδικά πριν τη συνέντευξη - πρώτος από τους υποψηφίους με διδακτορικό) δεν είχατε επιδιώξει να πάτε σε Πρότυπο σχολείο μέχρι σήμερα;"

Σε ρόλο σέντερ φορ (ή κυνηγού) ο πρόεδρος έκανε την πρώτη κίνηση επίθεσης, χωρίς καν να δει ότι ο άνθρωπος στον οποίο απευθύνεται είχε σχεδόν όλα τα χρόνια της υπηρεσίας του σε Πειραματικά σχολεία (4 από τα 5 συνολικά)!!

Τρίτη Ερώτηση: Περιγράψτε μας ένα παράδειγμα δραστηριοτήτων που κάνατε στον όμιλο που είχατε αναλάβει πέρσι. (Τους είχα πει ότι είχα οργανώσει έναν όμιλο μαθηματικής μοντελοποίησης πραγματικών επιστημονικών και πρακτικών προβλημάτων)

Εδώ το πράγμα ξέφυγε... Δεν μπόρεσα να ολοκληρώσω ούτε μια πρόταση χωρίς διακοπή. Τους περιέγραψα λοιπόν μια άσκηση που προτείνει για μαθητές η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA - ξέρετε αυτή που στέλνει διαστημόπλοια στο διάστημα) η οποία εμπλέκει τριγωνομετρία για τον υπολογισμό της απόστασης του σουπερνόβα SN 1987A (δείτε την εδώ από την επίσημη ιστοσελίδα της ESA) και η οποία βασίζεται σε πραγματικά δεδομένα και πραγματικά επιστημονικά άρθρα. Και τι δεν άκουσα.... Ότι η άσκηση εξαπατά τους μαθητές γιατί το Σύμπαν δεν είναι Ευκλείδειο και θα έπρεπε να χρησιμοποιήσω μη Ευκλείδειες γεωμετρίες (Αρλούμπες γιατί όλοι ξέρουν ότι το Σύμπαν τοπικά είναι Ευκλείδειο, και αν κάποιοι το ξέρουν καλά αυτοί είναι στην ESA), ότι πρέπει να έχουμε κρίση και να μη βάζουμε στα παιδιά ό,τι ασκήσεις βρούμε στο internet κ.λ.π., κ.λ.π. Με λίγα λόγια οι άνθρωποι είναι μεγαλύτεροι επιστήμονες από αυτούς που έχει η ESA. Αδικούνται στην Ελλάδα ρε γαμώτο... 

Από εκεί και πέρα το κλίμα στη συνέντευξη όλο και χειροτέρευε, μέχρι του σημείου όπου διέκοψα τη συνέντευξη και τους είπα να ηρεμήσουν και να επανέλθουν στα καθορισμένα πλαίσια. Πάλι διακοπές, πάλι υποτιμητικά σχόλια, πάλι ύφος και γέλια....

Τα ίδια μου περιέγραψαν και άλλοι φίλοι με μεταπτυχιακές σπουδές στο γνωστικό αντικείμενο που ερωτήθηκαν - παρατηρήθηκαν για απίστευτα πράγματα:

"Δε θεωρείτε ότι μεταπτυχιακό στο γνωστικό αντικείμενο είναι μειονέκτημα για έναν εκπαιδευτικό Προτύπου; Δεν θα ήταν καλύτερα να επιλέξετε ένα μεταπτυχιακό στη διδακτική;"

"Παρατηρώ παντελής έλλειψη σπουδών στη διδακτική...."

Ένα περίεργο πράγμα όμως. Ενώ εμάς μας είχαν στήσει στον τοίχο και μας χτύπαγαν αλύπητα (15 και 20 λεπτά) κάποιοι άλλοι έμπαιναν και έβγαιναν μετά από 4 λεπτά. Και όλως τυχαίως είχαν σπουδές στη διδακτική.... Όλοι είμαστε ίσοι, αλλά κάποιοι είναι πιο ίσοι από τους άλλους.